Στον Αη-Λια
Απ' τα χαράματα...
Γιορτάστηκε χθες στον «Αη-Λια» η μνήμη του Προφήτη Ηλία, ενός από τους μεγαλύτερους προφήτες, με την καθιερωμένη Θεία Λειτουργία, μετά αρτοκλασίας.
Αρκετοί οι χωριανοί που πορεύτηκαν ως το ξωκκλήσι ξεκινώντας, άλλοι πολύ νωρίς, σχεδόν χαράματα, προκειμένου να αποφύγουν τη ζέστη, άλλοι κάνοντας χρήση μεταφορικού μέσου, ως ένα σημείο, και άλλοι οι πιο τολμηροί, που ξεκίνησαν μεν πιο αργά, αλλά ήταν εκεί, κατά την έναρξη της Θείας Λειτουργίας μετά αρτοκλασίας, που τελέστηκε από τον ιερέα Σωτήρη Χονδρό.
.
Ο δρόμος της επιστροφής από το περίοπτο ξωκκλήσι μας, που είναι χτισμένο στην απόληξη κορυφογραμμής, που ξεκινάει από τον Κριάκουρα, στο χωριό είχε περισσότερες δυσκολίες, λόγω και της ανόδου της ήδη υψηλής θερμοκρασίας που παρατηρείται τις μέρες αυτές και στη Νεράιδα (μιλάμε πάντα κατά τη διάρκεια της ημέρας γιατί το βράδυ, απλώνεται μια δροσιά, κοινό χαρακτηριστικό του υψομέτρου).
Τι λέει η παράδοση, κατά τους λαογράφους μας, για το χτίσιμο των ξωκκλησιών σε υψηλά σημεία, σε βουνοκορφές:
Σύμφωνα με τους λαογράφους, η λατρεία του προφήτη Ηλία στις κορυφές των βουνών θεωρείται κατάλοιπο της αρχαίας ελληνικής θρησκείας. Ο σημαντικός αυτός προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης ταυτίστηκε με τον Ήλιο, με τον οποίο έχει ηχητική ομοιότητα στο όνομα (συνήχηση) και ο Ήλιος ταυτιζόταν εν μέρει με τον Δία, ο οποίος, εκτός των άλλων, ως θεός των μετεωρολογικών φαινομένων, λατρευόταν σε κορυφές βουνών. Μ' αυτή του την ιδιότητα ο Δίας λατρευόταν στην αρχαία Ελλάδα την ίδια εποχή που γιορτάζεται και ο προφήτης Ηλίας, δηλαδή τις πρώτες μέρες του τελευταίου δεκαήμερου του Ιούλη.