Μνήμες ...

Ποιος δε θυμάται τον ξεχωριστό Αλέξανδρο Νίκου (Αλέξη Κναύτη), τον αγαπητό σε όλους χωριανό με το σπινθηροβόλο πνεύμα, τη βαθυστόχαστη σκέψη, τις διαβαθμίσεις και τις αποχρώσεις στη φωνή κατά την εκφορά του λόγου, το σεβαστό από όλους, τον πάντα μειλίχιο και γελαστό με όλους, που γέμιζε τη συντροφιά με τα σοβαρά ή τα πιπεράτα αστεία και ιστορίες που διηγούνταν. Προικισμένος με πολλά φυσικά και πνευματικά χαρίσματα, δίκαια έφερε το προσωνύμιο «Ο Σοφός» που του προσέδωσαν οι χωριανοί.

Θυμάμαι ένα απόγευμα, που παίζαμε ποδόσφαιρο στην πλατεία, ο μπαρμπα-Αλέξης καθόταν στο πεζούλι και με υπομονή περίμενε να τελειώσουμε το παιχνίδι. Μόλις τελειώσαμε, σηκώθηκε, πλησίασε και κάλεσε κοντά του δυο παιδιά (Γιάννηδες και οι δύο) που φορούσαν ολοκαίνουργια αθλητικά παπούτσια με το σήμα της ΕΛΒΙΕΛΑ, όπου και ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:

  • Μπα τι βλέπω, Γιάννηδες, ολοκαίνουργια υποδήματα, με τις υγειές σας !
  • Φχαριστούμε μπαρμπα-Αλέξη!
  • Είναι εντάξει στο πόδι σας, τι νούμερο φοράτε;
  • 38! ,  μπαρμπα-Αλέξη (με μια φωνή οι δυο Γιάννηδες)
  • Γιατί βρε μπήκατε στο βρεγμένο κήπο και όχι μόνο φάγατε τα κραμπολάχανα, αλλά καταστρέψατε και τα άλλα ζαρζαβατικά;
  • Οι δυο Γιάννηδες που αιφνιδιάστηκαν, ομολόγησαν την πράξη τους. Μετά κατάλαβαν γιατί τους έκανε την ερώτηση για το νούμερο των παπουτσιών. Στο νωπό χώμα είχε σχηματιστεί το 38 ολοκάθαρα κι από κει ο τετραπέρατος χωριανός οδηγήθηκε στον εντοπισμό των δύο ... δραστών.

Ο μπραμπα-Αλέξης αφού έκανε τις αναγκαίες συστάσεις στα δυο παιδιά και πήρε τη βεβαίωσή τους πως δεν θα το ξανακάνουν, θεώρησε το ζήτημα λήξαν!