Το πανηγύρι δε σταματά... Γιατί...

Είναι αυτοί που έφυγαν, είμαστε εμείς, είναι αυτοί που θάρθουν...

Όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, οι 15-20 ... συνήθεις ύποπτοι (διαφοροποιημένοι κάπως, κάθε φορά) έδωσαν ξανά το παρόν κι έτσι απετράπη η δημιουργία κενού τέλεσης του πανηγυριού μας, που για πολλές δεκαετίες αποτέλεσε (και αποτελεί) το κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός για το χωριό μας. Γιατί ένα κενό χρονιάς, μπορεί να επιφέρει βαθύ ρήγμα με ανεπιθύματα αποτελέσματα. Και μπράβο σ' αυτούς που ήταν και φέτος εκεί και το στήριξαν ή σε άλλους που ήταν πέρυσι, αλλά μπράβο θα πούμε και σ' αυτούς που θα το συνεχίσουν του χρόνου. Γιατί το πανηγύρι μας ήρθε από πολύ μακριά, το φέραν ως εδώ όσοι έφυγαν και πρέπει να το πάμε πολύ μακριά για να το δώσουμε σ' αυτούς που έρχονται κι αυτοί σ' εκείνους που θάρθουν.

 Κι όπως έγραφε κι ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς:

Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,

ό,τι είστε, μην ξεχνάτε,

δεν είστε από τα χέρια σας

μονάχα, όχι. Χρωστάτε

και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,

θα 'ρθούνε, θα περάσουν.

Κριτές, θα μας δικάσουν

οι αγέννητοι, οι νεκροί.

Η εικόνα της πρώτης μέρας άλλαξε τη δεύτερη μέρα και ειδικά την ώρα που ξεκίνησαν "τα Κάγκελα" (παραδοσιακός χορός στα τρία)  το πανηγύρι πήρε τη ζωντάνια και την αίγλη που του πρέπει, καθώς οι χωριανοί μπήκαν όλοι στο χορό, και οι σχηματισμοί του διπλοκάγκελου, ξετυλίγονταν ο ένας μετά τον άλλον. Έτσι το πανηγύρι ολοκληρώθηκε με επιτυχία αφήνοντας σε όλους μια ικανοποίηση, δίνοντας παράλληλα και μια νότα αισιοδοξίας, ως βάση φορτίσιμη, για την αδιάκοπη συνέχεια. 

Να πούμε πως το πρωί της 26ης Ιουλίου, στην εκκλησία της  Αγ. Παρασκευής,  τελέστηκε η θεία Λειτουργία μετά αρτοκλασίας, από τον ιερέα της Μεσοχώρας παπαΣωτήρη και με την παρουσία αρκετών χωριανών. Την εικόνα "κράτησε" η Ντίνα Αθανασιάδη