Στην αίθουσα του Δημοτικού Σχολείου-Λαογραφικου  Μουσείου

Στις αποσκευές  του μυαλού τους τα παιδιά, φέρουν για πάντα η επ' αρκετό, τις νουθεσίες του ιερεα και του δάσκαλου.

Η απροσδόκητη «επίσκεψη» ενός μικρού αριθμού παιδιών στην καθαρή και ανανεωμένη αίθουσα του πάλαι ποτέ λειτουργούντος Δημοτικού Σχολείου, στάθηκε η αφορμή να δούμε, μέσα απ' τις, ένεκα του συμβάντος, βγαλμένες φωτογραφίες, ένα σκηνικό, το οποίο μπορεί να αποτελέσει έναυσμα στον καθένα, για την παραγωγή είτε απλών σκέψεων είτε συνειρμών σχ0λικής μνήμης είτε ακόμα και, στην περίπτωση κάποιων αιθεροβαμόνων, για την παραγωγή υπερβατικών για τα σημερινά δεδομένα, σκέψεων, όπως επιστροφή στις ρίζες, με ζωντανά χωριά και ανοιχτά σχολειά...

Πάντως όπως και να το δει κανείς, μια εικόνα με τους χάρτες (γεωφυσικούς τε και πολιτικούς!) τοποθετημένους στους τοίχους, με τα παιδιά καθισμένα στα καθαρά θρανία, δίκην μαθήματος διδασκαλίας (παραλληλισμό που ενισχύει η συμβολική παρουσία του ιερέα Νεράιδας και του συγχωριανού μας δάσκαλου), αποτελεί από μόνη της μια ξεχωριστή, ευχάριστη νότα.

Η έκθεση στο φόντο, των παραδοσιακών αντικειμένων (σκεύη οικιακής χρήσεως και εργαλεία διαφόρων επαγγελμάτων), που προσδίδει στην αίθουσα του Σχολείου την όψη ενός άτυπου μεν, αλλά με μέγιστο ενδιαφέρον λαογραφικού μουσείου, μου γέννησε μια πρόταση, που έχει παραλήπτη την υπεύθυνη επί των πολιτιστικών εκδηλώσεων και γενικότερα το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου: Να κάμουν, μέσα στον Αύγουστο, μια οργανωμένη επίσκεψη των παιδιών στο Σχολείο, για να δουν από κοντά τα παραδοσιακά αντικείμενα και να ξεναγηθούν από ένα συγχωριανό γνώστη της ονομασίας και της χρησιμότητάς τους.