Ήταν απαραίτητη

Η βρύση "στ' Τσιλμιντού"

Δωρεά Δημήτρη Γ. Μαντέλλου

Μια βρύση που ήταν αναγκαία, σίγουρα ήταν αυτή στην πηγή "Τσιλμιντού". Μια βρύση για την οποία δεν θα πει κάποιος, "τι χρειαζόταν", όπως έχει ειπωθεί για άλλες μέσα στο χωριό, οι οποίες δεν ήταν και τόσο απαραίτητο να γίνουν. 

Χρόνια τώρα, σαν περνούσε κάποιος από εκεί και ήθελε να ξεδιψάσει, έπρεπε στην κυριολεξία να … οριζοντιωθεί για να πιει το κρύο νεράκι, που ελάχιστο ανάβλυζε απ' την πηγή. Με τη διάνοιξη του αγροτικού δρόμου που έγινε φέτος, "ήρθε στο φως" μεγάλη ποσότητα νερού, το οποίο όλα αυτά τα χρόνια φαίνεται πως "καταχωνιαζόταν", όπως λέμε στην ντοπιολαλιά μας και χανόταν ανεκμετάλλευτο. 

Έτσι τώρα, μετά τη διάνοιξη του αγροτικού δρόμου και την κατασκευή της βρύσης, (με έξοδα του συγχωριανού μας Δημήτρη Γ. Μαντέλλου, ο οποίος, σημειωτέο, έχει κάνει κι άλλες χορηγίες για έργα στο χωριό), μπορεί ο οποιοσδήποτε νεραϊδιώτης να κάνει με άνεση τη βόλτα του ως εκεί, να καθίσει στο πεζούλι της βρύσης, να ξεκουραστεί, να φάει το ψωμοτύρι του, να πιει το κρύο νερό και να απέλθει αμέσως, γιατί αν μείνει κι άλλο, θα χρειαστεί να φάει ξανά, καθότι το νερό απ' την πηγή "Τσιλμιντού" είναι το πλέον χωνευτικό.

Σημ.: Ήδη η διαδρομή αυτή, που είναι πολύ  βατή και κατά το μεγαλύτερο μέρος της σκιερή, απέκτησε "οπαδούς" και την επόμενη  χρονιά αναμένεται να γίνουν πολλαπλάσιοι!!!