στα καφενεία το πανηγύρι

... Υπό τη σκιά της μετάλλαξης Δ και στα πλαίσια της κυβερνητικής απόφασης

Μπορεί το φετινό πανηγύρι, να έγινε υπό το φόβο της ... μετάλλαξης Δ, αλλά ΕΓΙΙΝΕ. Και μάλιστα η συμμετοχή των πανηγυριωτών ήταν αξιόλογη, καθώς  αφίχθησαν αρκετοί τις τελευταίες ώρες. Αν ληφθεί υπόψη ότι ίσχυε ακόμα ένα ακόμα ένα πακέτο μέτρων για τον περιορισμό του κορωνοϊού  και μια κυβερνητική απόφαση που όριζε να γίνουν τα πανηγύρια, αλλά χωρίς το βασικό τους στοιχείο που είναι ο χορός, θεωρώ τη συμμετοχή λίαν ικανοποιητική. Βέβαια το πανηγύρι περιορίστηκε στο χώρο των καφενείων, όπου σε συνεννόηση (και μπράβο τους), οι καταστηματάρχες "μοιράστηκαν" την ορχήστρα τα δυο βράδια. Τα πράγματα τα δυσκόλεψε περισσότερο η εν λόγω κυβερνητική απόφαση, που ήθελε τους πανηγυριώτες καθισμένους και σε ορισμένη απόσταση, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα να μην πραγματοποιηθεί χορός στην πλατεία και να μη διεξαχθούν τα κάγκελα, που αποτελεί και τον πυρήνα του παραδοσιακού μας πανηγυριού. Να ευχηθούμε, μετά τα δυο αυτά χρόνια, που εξωγενείς παράγοντες διαμόρφωσαν την απροσδόκητη αυτή κατάσταση, να επανέλθουμε στ' αλήθεια στην κανονικότητα και η 26η Ιουλίου 2022, να αποτελέσει καινούργια αφετηρία και το πανηγύρι μας να ξαναζωντανέψει, με τους πολλούς να βρίσκονται στο χωριό, τις μέρες εκείνες, όπως συνέβαινε παλαιότερα. Η μη τέλεση του πανηγυριού στις 26 Ιουλίου 2020, ας μείνει θλιβερή εξαίρεση, αναγκαστικής μορφής,

Και υπ' αυτή την έννοια θεωρώ πως δεν έχει και τόση σημασία και δε μειώνει ούτε κατ' ελάχιστο το ειδικό βάρος της εθιμικής μας αυτής συνήθειας, η μικρή ή η μεγαλύτερη ενεργή συμμετοχή που εναλλάσσονται χρόνο με το χρόνο.  Πιστεύω πως μέσα απ' την  αποξένωση και την κατάρρευση των πανανθρώπινων αξιών που επιχειρείται, ο άνθρωπος που όλο και περισσότερο θα τον πνίγει η θηλειά της απομόνωσης και της μοναξιάς, θα βρει τον τρόπο ν' αντιδράσει, θα σηκωθεί ξανά όρθιος και θα οδεύσει εκ νέου προς επανάκτηση των ηθικών αξιών και τη μεγάλη επιστροφή στις ρίζες του. 

Σημ.:  Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια (δυσεξήγητο το φαινόμενο), πολλά μέλη της κοινότητάς μας έρχονται και μάλιστα για περισσότερες μέρες το μήνα Αύγουστο. Το θεωρώ μάλλον ως περιστασιακό και ότι θα κερδίσει ξανά έδαφος η προσέλευση στις μέρες του πανηγυριού. Όλοι μας έχουμε μια αφετηρία, μια ρίζα, στην οποία, είναι νομοτέλεια, θα επιστρέψουμε. Και επιστρέφουμε σ' αυτό που είναι βαθιά ριζωμένο. Και το πανηγύρι είναι!!!